Un Hoax (en español: bulo) é un correo electrónico distribuido en formato de cadea, que ten como obxetivo facer creer aos lectores, que algo falso é real. A diferencia doutras ameazas, os Hoax non poseen fins lucrativos, polo menos como fin principal.

Os contidos deste tipo de correos son moi variables. Entre outros, podemos encontrar alertas falsas sobre virus e otras ameazas, historias solidarias sobre xente con extrañas enfermidades, lendas urbanas ou secretos para hacerse millonario.

Existen unha serie de características comunes para a mayoría dos Hoax que existen na rede:

• Están escritos de forma sin firma e con redacción poco profesional, é decir, con faltas de ortografía, etc..
• Invitan ao usuario a reenviar o correo aos seus contactos, conformando o que se conoce como cadena de emails.
• Polo xeneral, non poseen información específica de ubicación temporal. Desta forma, ao ser asi, a difusión da mensaxe podese dar por tempo indeterminado.
• Algúns de eles, indican un beneficio ou donación por cada vez que se reenvíe a mensaxe.

A diferenza do fraude, o cal ten normalmente unha ou varias víctimas específicas e é cometido con fins delictivos e económicos, o bulo ten como obxectivo o ser divulgado masivamente, para iso facendo uso da prensa oral ou escrita así como outros medios de comunicación, sendo Internet o máis popular na actualidade, e atopando a súa máxima expresión e impacto nos foros, redes sociais, e nas cadeas de mensaxes dos correos electrónicos. Os bulos non soen ter fins lucrativos ou polo menos ese non é o seu fin principal, aínda que poden resultar moi destructivos. 

Un dos bulos maís famosos no noso pais é: 

"Ana Obregón sufre unha explosión de prótesis mamaria mentres voaba nun avión.A historia ten os seus diversos matices. Ela dementiu está información e asegurou que en vez dunha prótesis, lle explotou o timpano.

Fai unha semana, máis ou menos, o famoso tenista Rafa Nadal publicou na sua conta de Twitter que o expresidente de Sudáfrica Nelson Mandela, que esta en estado grave pero estable. Esto ocasionou un gran revuelo na rede social Twitter, pero fianlmente o teenista rectificou e asegurou que lle habían chegado informacións falsas.

Para evitar este tipo de información hai que verificar e contrastar toda clase de datos que nos chegan para saber se é verdadeira ou falsa.

spam e estafas en internet

Spam,ou tamén coñecido como correo basura, son os mensaxes no solicitados, e normalmente de remitente non coñecido (correo anónimo), habitualmente de tipo publicitario, que perxudican dalgunha ou varias maneiras ao receptor. A esta acción de enviar estes mensaxes denominase spamming.

Un tipo de spam son as cadeas de correo con información con gran carga afectivida (reenviar emails sobre animais que van  ser sacrificados oiu personas enfermas que necesitan diero). En ambos casos se trata de situaciones claramente falsas cuyo objetivo es la recolección de emails activos (que se utilicen con más o menos frecuencia) a los que enviar SPAM (publicidad).

Tipos de Spam

• A estafa nixeriana : Se da principalmenre por correo electrónico e soe ilusionar aos receptor do email cunha gran cantidade de diñeiro, pero só se adianta, tamén,unha importante suma de diñeiro, como condición para acceder a ela. As cifras que piden soén ser moi elevadas, pero insignificantes comparada coa fortuna da que se fala. Esta estafa soe ser a historia dunha moza africana que che pide axuda para retirar a fortuna que esta nun banco europeo e que ela non o pode sacar. Así ti te levas un porcentaxe la fortuna que hai nesa conta, o problema é que non existe nin conta bancaria nin fortuna.

• Anuncios de cans : Este tipo spam ofrece a venta ou a adopción de cans ou gatos, e incluso de animais exóticos, a través de datos bancarios e un ingreso, que non soe ser moi elevado,pero o animal nunca será recibido. 
  Esta estafa é recoñecible porque as imaxes que te  envian soén ser moi bonitas e levan con eles teléfonos falsos.

• Scammer rusa : Está estafa soe estar relacionada cunha xove rusa que quere emigrar e que necesita diñeiro para iso. Normalmente ao longo dos distintos emails que fai coa víctima, a moza enamorasse e pidelle matrimonio a víctima. E como todas as estafas anteriores perdes o diñeiro e a moza rusa nunca chega.

• Phising : con esta ultima estafa o que se consigue son datos da víctima, claves, cuentas bancarias, numero de tarjetas de créditos, de identidad o de teléfono.  
  O estafador se fai pasar por unha persoa ou empresa aparentemente de confianza nunha tamén aparente comunicación oficial electrónica, polo común un correo electrónico, ou algún sistema de mensaxería instantánea ou incluso empregando tamén chamadas telefónicas.

A pregunta de: que responsabilidade ten o usuario estafado nestas estafas?

A resposta non é sencilla. Na miña opinión o estafado non ten toda a responsabilidade, aínda que debería ter coidado e un pouco de coñecementos. O que non se debe facer é responder a este tipo de emails e as veces nin abrilos. As víctimas deben ser precavidos e non tan inocentes. A parte de que a mairoria da responsabilidade recae sobre os estafados, tamén a culpa dos estafadores que crean estes spam.

A maioria destas estafas estan creadas por mafias co fin de conseguir o que buscan.

O meu consello é que non se debe fiar de todo o que rula por internet, debense verificar as historias que nos chegan por email, e non entrar en páxinas que se consideren peligrosas. Na rede tampouco podese ser inocente. 

O retoque fotográfico

Desdde fai xa moito tempo existe no mundo unah técnica que permite modificar una imagen original, ya sea para mejorarla, para darle mas realismo, o para obtener otra imagen que no tenga nada que ver con la realidad. Na actualidade esta técnica se leva a cabo con programas informáticos de edición de imaxes, como o GIMP,  o que utilizamos normalmente na clase, e o máis coñecido o famoso Photoshop.
Nos tempos en que vivimos estamos en continuo contacto coa publicidade, e esta práctica do retoque informático está moi presente na publicidade de todo tipo: productos de beleza, alimentos roupa,etc.
E digo eu...Está práctica do retoque fotográfico é boa para a sociedade?¿. No caso dos famoso productos anti-edad,o photoshop é unah técnica moi común, xa qque estes productos revelan que en X tempo (normalmente pouco tempo) as arrugas desapareceran, pero a realidade,a maioría das veces, resulta que non é certo, e que o producto é unha estafa. Un dos últimos casos máis famosos que xurdiron foi a da famosa actríz Julia Roberts para unha campaña dun producto antiarrugas, o caso e que e dificil de creer que este producto teña magníficos resultado, aínda que xuzgade por vos:

No mercado de alimentos tamén existe publicidade que fai a comida moito máis "sabrosa" do que parece:

Na historia existen numerosos casos de retoque fotográfico respeto figuras importantes para a sociedade e para a política:

El retoque fotográfico esta claro que seguira dando notocias, o caso é que deberiase non prohibir pero si controlar un pouco, porque no caso dos medios informativos pode ter moita relevancia e como di a famosa frase: "unha imaxe vale máis que mil palabras" , por iso as imaxes que salgan nos medios de comunicación deben ser orixinais e reais xa que non deben ser enganosos e perxudiciais para o coñecemento e para a autoestima. No caso da autoestima a publicidade pode facer máis dano por iiso deberiase avisar aos consumidores de que os productos que se anuncian estan sometidos a un retoque fotográfico.

Creative Commons

Creative Commons é unha organización sen ánimo de lucro que permite a autores e creadores compartir voluntariamente o seu traballo, entregándolles licencias e ferramentas libres que lles permitan aproveitar ao máximo toda a ciencia, coñecementos e cultura disponible en Internet.

 

TIPOS DE LICENCIA CREATIVE COMMONS

Las licencias Creative Commons no reemplazan a los derechos de autor, sino que se apoyan en éstos para permitir modificar los términos y condiciones de la licencia de su obra.

Creative Commons se destaca por estar al frente del movimiento copyleft, que tiene como objetivo apoyar a construir un dominio público más rico proporcionando una alternativa al “todos los derechos reservados” del copyright, el denominado “algunos derechos reservados”.

Con estas condiciones (las de la imagen) se pueden generar las seis combinaciones que producen las licencias Creative Commons:

		Reconocimiento (by): Se permite cualquier explotación de la obra, incluyendo una finalidad comercial, así como la creación de obras derivadas, la distribución de las cuales también está permitida sin ninguna restricción.
		Reconocimiento – NoComercial (by-nc): Se permite la generación de obras derivadas siempre que no se haga un uso comercial. Tampoco se puede utilizar la obra original con finalidades comerciales.
		Reconocimiento – NoComercial – CompartirIgual (by-nc-sa): No se permite un uso comercial de la obra original ni de las posibles obras derivadas, la distribución de las cuales se debe hacer con una licencia igual a la que regula la obra original.
		Reconocimiento – NoComercial – SinObraDerivada (by-nc-nd): No se permite un uso comercial de la obra original ni la generación de obras derivadas.
		Reconocimiento – CompartirIgual (by-sa): Se permite el uso comercial de la obra y de las posibles obras derivadas, la distribución de las cuales se debe hacer con una licencia igual a la que regula la obra original.
		Reconocimiento – SinObraDerivada (by-nd): Se permite el uso comercial de la obra pero no la generación de obras derivadas.

Agora vou a contestar a unha das preguntas que rulan pola rede: ¿Estamos infrinxindo a lei se descargamos películas ou música en internet ou entramos en páxinas tipo peliculasyonkis ?

Pois a resposta a esta pregunta é moi complexa, xa que hai moitas posturas sobre este tema.

A lei actual, se falamos de copyright non permite a difusión de este tipo de contidos sen a previa autorización do autor, o que significaría que non poderiamos prestar nin películas nin música a ninguén. Aínda que a lei diga isto, o caso é que hai un principio d dereito desta lei que permitenos prestar este tipo de información e servizos, sen ánimo de lucro.

No caso das páxinas estilo pelisyonkis o caso é máis complicado, debido a que estas páxinas si gañan diñeiro ao prestalas. Ti cando ves unha peli nunha destas páxinas non pagas por velas, é decir, cha "prestan" pra que a veas, pero estas páxinas gañan diñeiro coa publicidade que existe nas suas páxinas, ese é o motivo polo que este tipo de páxinas están infrinxindo a lei.

Prezi

Aquí os deixo o último traballo de TIC e se trata dunha presentación co programa multimedia para facer presentación como a miña. É unha forma diferente de facer presentación, xa que non é tipo diapositivas senón que é a plano fixo é fai como unha cámara que vai enfocando diferentes apartados da presentación. Espero que vos guste e comentade o que se poderia cambiar.

Scott Pilgrim contra el mundo

Unha das películas que vimos na clase de TIC foi "Scott Pilgrim contra el mundo", unha película estadounidense dirixida polo inglés Edgar Wright, coñecido por filmes como "Zombies Party", "Arma Fatal" o da serie "Spaced".Unha película de 2010 de xénero un pouco confuso xa que é de diversos xéneros, ten "un pouco de todo": acción, comedia, fantástico, romance e referencia aos videoxogos. A sua valoración en IMDb é de un 7,5.

Cartel da Película

O filme está baseado nas novelas gráficas Scott Pilgrim de Bryan Lee O'Malley

Scott Pilgrim é un mozo de 23 anos, que vive nunha gran ciudade, Toronto,Cánada, co seu compañeiro de piso gay. Está nunha banda de música que na película, mostra a sua oportunidade de triunfar, os  Sex Bob-omb. A película se centra cando Scott Pilgrim coñece a chica dos seus soños, Ramona Flowers , pero para gañar o seu corazón, ten que derrotar aos seus sete malvados exnovios, aínda que non sera fácil xa que estes exnovios teñen superpoderes.

A película pareceume moi interesante, ademaís de todas as referencias da música, dos videoxogos e máis dos comícs, que se non sabes moito sobre eles te podes perder. A película é moi divertida, e eata moi ben feita, xa que hai moitas escenas moi graciosas que che fan pasar un bó rato.

Verbo

A última película que vimos na clase foi VERBO, unha producción do director, guionista e productor español Eduardo Chaper-Jackson. Este director español é coñecido polos seus cortametraxes como Contracuerpo, Alumbramiento, y The End, posteriormente estrenados en cine de manera conjunta con el nombre de A contraluz.
VERBO fue estrenada en 2011 y protagonizadaa por Alba García y Miguel Angel Silvestre.
É unha película de xénero fantástico e dramático e a sua valoración en IMDb de 4.3.

VERBO conta a historia de Sara, unha moza de 15 anos, tímida heroína que empeza a intuir que no mundo ten que existir algo máis co que se ve a primeira vista, algo escondido que empeza a obsesionarle. Guiada polo seu instinto, comeza a encontrar na sua existencia unha serie de mensaxes e pistas que lle empuxan a entrar nunha especie de dimensión paralela, peligrosa e terrorífica, na que deberá iniciar un viaxe para salvar a sua vida e máis a sua forma de pensar. Mentres transcorre a película nos damos conta doutros aspectos sobre Sara  que finalmente encontrará o seu reto e propósito na vida : buscar o modo de cambiar o mundo.

Na miña opinión a película está bastante ben, pero para o meu gusto non é das miñas afinidades. Gustoume a maneira de como comenzou o filme pero cara ao final perdinme un pouco xa que a trama é un pouco enrevesada.

Se tedes a oportunidade de vela, eu a recomendo porque aínda que a min no me gustara moito, está película foi nominada a mellor actriz revelación aos Goya 2011, xa que o personaxe de Sara (Alba García) está  moi ben interpretado.