lunes, 25 de febrero de 2013

Videos de TIC

Aqui os deixo o video que fixemos na classe de TIC, para aprender e coller experiencia no editor de videos de Youtube. Trátase de un video cortado e editado, ao que lle aplicamos 4 efectos diferentes:













Espero que os gusten, comentade que os parece ou como podemos melloralo:)

sábado, 23 de febrero de 2013

Visita ao Museo de Arte Contemporaneo MARCO

Nesta entrada os vou comentar a nosa visita ao Museo de arte contemporanea de Vigo, o MARCO.
Este museo de arte contemporanea converteuse en museo tras ser durante un século a cárcere pública de cidade, pero tras a rehabilitación converteuse no museo.
Neste museo,visitamos a exposición "A balea negra" que estará aberta ao público ata o 31 de marzo de 2013. Este proxecto toma como punto de partida o 13 de Novembro de 2002, o dia que se inaugurou este museo, pero ao mesmo tempo que sufrimos un dos maiores accidentes medioambientais da historia: o Prestige.
O Prestige  foi un buque petroleiro que se afundui frente as costas galegas, ocasionando o maior desastre natural da historia das costas galegas.
 Para rememorar aqueles dias, esta exposición que fala sobre eses momentos pero tamén para reflexionar sobre o futuro, a explotación da natureza e a contaminación.


Ademais do desastre que sufrimos nas nosas costas galegas, a exposición tamén recolle máis desastres naturais que marcaron a historia medioambiental.

Algunhas das imaxes da exposición
A exposición rememora a esas persoas, chegadas de todas as partes do mundo, que chegaron as nosas costas para recuperalas e volver a darlle o seu esplendor que tiñan antes do desastre. Moitas destas persoas estan incluidas na exposición, onde mostra nalgunhas o cansanzo e os momentos de desanimo nos rostros de estes, pero a vez a esperanza e o esforzo de recuperar a paisaxe galega.Tamén mostra a contaminación que afectou de forma máis directa, a fauna e a flora que quedou debastada, e a sua recuperacion foi moi difícil.
Ademais deste desastre, a exposición mostra o que a contaminación, en xeral, que é a consecuencia dos moitos dos nosos actos. Fainos reflexionar sobre a sociedade de consuma na que vivimos, o noso sistema de tirar todo o que non necesitamos esta facendo moito dano ao mundo no que vivimos.

Obras da exposición exposta no MARCO.
Recomendo a visita a esta exposición xa que mostra un dos momentos que marcaron a nosa historia como galegos, e que remomera unha das poucas veces que nos unimos en contra de algo e que xuntos o conseguimmos. Tamén se non eres galego, o recomendo porque faiche reflexionar sobre os noso actos de forma indirecta, sobre a responsabilidade que temos coa nosa natureza.

O Show de Truman


Os vou falar dunha das películas que vimos na clase de TIC, O show de Truman, unha película estadounidense estrenada en 1998, dirixida polo director Peter Weir.


Peter Weir é un director australiano, que ademais desta película encontramos filmes como "Master and Commander:Al otro lado del mundo" (2003) ou "Camino a la libertad" (2010)
O show de Truman está protaginizado por Jim Carrey, coñecido tamén polos seus papeis en "Como Dios", "Di que Si", "El Grinch" ou outras máis.
A sua valoración en IMDb é de 8. Esta película tivo 3 nominacións aos Oscars por mellor guión orixinal, mellor actor de reparto (Ed Harris) e ao mellor director.
 Este filme pareceume interesante, onde trata moitos aspectos da nosa sociedade. Gustoume bastante xa que o protagonista, Truman (Jim Carrey), é unha persoa normal coma calquera de nós e tras iso poste a pensar se a raza humana é tan egoísta de "acabar coa vida social" doutra polo simple entretemento. Os papeis estan moi ben interpretados e máis o argumento é imaxinativo.
 A sinopse da película é que o Show de Truman é un reality que se emite interrumpidamente na televisión dende o nacemento de Truman.
Un dos temas da película dos que os vou falar, o tema dos reality show, o porque do éxito destes programas que sobreviven nesta sociedade.
Deberiamos preguntarnos porque  nos gusta tanto e nos "enganchamos" a estes programas que mostran a vida real, que as veces non é a realidade que esperabamos. Porque a nosa sociedade se lle ocorreu emitir por televisión a vida diaria dunha ou varias persoas, esa é a pregunta que pensei tras ver a película do "El show de Truman", e que sentimos os espectadores vendo a vida dos demais.


Non sei se as miñas respostas non son as mesma que as vosas, pero creo que aos espectadores, incluiome a min, nos gusta saber, somos, o que as veces na sociedade no esta ben visto, "cotillas".
En internet e na actualidade, grazas ou desgrazadamente, e moi fácil saber sobre a vida dos demais, e a parte de enterarnos da información temos moitas ferramentas de difusión, como Twitter.
Creo que a sociedade e os consumidores de estos programas intentamos encher a nosa vida co que vemos,  queremos ver e sentir outra vida e as posibilidades que ten esta, as veces admiramos o que vemos e temos o desexo de decir "oxala fose eu". Pero en realidade a xente non se percata de que esa xente a que admiran son eles mesmos (as veces, non todo o que vemos é realidade), persoas como eles. No "Show de Truman" o director, quiso mostrar isto que a xente gustalle ver e saber como vive unah peersoa, aínda que neste caso esa persoa non sabe que o admiran.
Outra cousa que influe é a publicidade viral, esa publicidade que recibimos a través de amigos familiares, e na actualida polas redes sociais . Si a sociedade enteira esta constantemente falando sobre algo que emiten en internet, como na radio ou na televisión, as persoas sintense incitadas e obrigadas pola sociedade a velo ou oilo, simplemente polo feito de que todo o mundo fala sobre iso.

Esta maneira que temos de ver o mundo,vese reflexada na película, e en realidad "Que pasaría se o show de Tuman fora verdade, se existise na realidade?"

Hoxe en dia diría que sería un éxito total, todo o mundo estaría enganchado ao programa, pero espero que a sociedade cambie a mellor, e que os espectadores, a audiencia, é decir, os consumidores sepamos saber o que queremos ver, e sepamos consumir con precaución. Temos que ter unha resposabilidade e compartila entre todos. Se a sociedade non quere estes programas, non existirían pero espero que que nos, a audiencia cambie de mentalidade, ata ese momento seguiremos tendo estes programas basura que envenenan a cultura televisiva.